ahşap sandıkta
gelinciğin hüznü
kurak geçen kışın ardı
tohumlar gibi saçıldın toprağa
kesilen zülfün döküldü aynalar önüne
ah kibele kader tanrıçam
elindeki aynalara yansıyor ince bir keder

gelin bebeğim süslendi
tellendi bir bahar akşamı
sunaklar önünde
kızlık saçımdan bir tutam koydum
yarin koynuna
gelinciğin gözyaşları
karıştı adonisin rüyalarına

beline kırmızı kuşaklar taktığım baharlar
sadakat tanrım sıcak ekmekler sunuyor
kimi bereket diyor buna
kimi büyüsel güç

yoluna testiler kırıldı gelinciğin
başına buğdayalar serpildi
bereket tanrıçam kibele
Herayım ben göğsümde tuttuğum narlar revan
girmem bu eşiklerden girmem

düğün tanrısı hymenaios
bez bebeğime diktiğim beyaz gelinliği
kimler giyiyor şimdi
adak bebeklerinin gözlerinde
gelinciğin hüznü
bebekler artık şarkı söylüyor

ah pelüş aşk
gelinciğin hüzün bahçelerinden
zor körebeyi döndürmek
büyülü fenerlerim artık yok
guguk kuşunun sesini taklit eden flütüm kayıp
ağız mızıkamı sorma
bez bebeğimi
oyuncak askerler vurdu
eski çocuk kitaplarım tek kalan geriye
dinmedi hiç
gelinciğin hüznü

Ömriye Karataş
22.04.2017