3
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
811
Okunma
GÖZ AĞLAMAZ ŞÂÎRÎN YÜREGİ AĞLA
Gecenin karanlığının tiz ışğı sızdı
Nışan aldı kalbin paslı çivilerine
Gözü ağlamaz şâirin yüreği ağlar
Yaşamaya dâir bu renğarenk gecede
Sıcacık bir mekanda eski anılarda
Çığlığımı duyarsın o kulaklarında
Eski bir çivi gibi söküp attığında
Gıri hüzün kapladı yüreği ve sustu
Sanırsın zamanlar serilir önümüze
Zor nefes alırız biz iyileşmek için
Koyu sert bir çay gerek özlem ateşinde
Demlenmiş ölümün günü geldiğinde
Gürbüz’üm Çoğaldı hayal kırıklığımız
Mevsimsiz döküldü yapraklarımız
Tek tek vurdun öldü hatıralarımızı
Dağılıp duruyor bu özlem bulutları
H.Gürbüz 20.03.2017.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz