BİR HAYLİ ZAMAN OLDU
Issız göl kenarında, şöyle sofrayı serip
Efkârı sarmayalı bir hayli zaman oldu
Doğanın ikramına biraz tebessüm verip
Havaya girmeyeli bir hayli zaman oldu

Geçinme telaşında gezerken yana yana
Üç nefesin ikisi esir düştü devrana
Gönlün sevda gemisi demir attı limana
Okyanus görmeyeli bir hayli zaman oldu

Tınar olup savrulduk gündüzü gecesine
Fazla hırsa dalmaktan felç indi nicesine
Umrumuz da olmayan ölüm bilmecesine
Kafayı yormayalı bir hayli zaman oldu

Güneş ufka dayandı sancılı oldu batış
Yüzümün çizgisine yazıldı artık bitiş
Ciğerde bildik nefes, kalpteki aynı atış
Değişik vurmayalı bir hayli zaman oldu

Aptal başım içinde güvenirken us’una
Dört taraftan bağlayıp çökertti avlusuna
Derdi şekerden tatlı yüreğin namlusuna
Bir sızı sürmeyeli bir hayli zaman oldu

Aynanın sırlı yanı silah yapınca küsü
Canıma daral geldi bıraktım süsü püsü
Bizimkisi yaralı bir turnanın öyküsü
Arayıp sormayalı bir hayli zaman oldu

Ahmet Çiftci