Günler aylar derken yıllar tükettik
Ayşe nur inadı bırak ben masumun
Kaç kış kaç yaz mevsimler sıralandı
Cami parkının içindeki ağaçlar kurudu
Kıyıda sırıtıp duran tek yeşillik benim
Ayşenur inadı bırak selamsız geçme

O gün bu gün kremalı dondurma yasağım
Nizamiye boylarında gezintileri unutma
Ayşe nur inadı bırak ben masumum
Yeni mekanlar açılmış hepsi sensiz
İlk açılışlara gebe şehrin caddeleri bak
Ayşe nur el alemi bırak birazda bana bak

Aynı yollar tozuyor yüzümüz gelip geçtikçe
Ayni gözler dolaşıyor üstümüzde unutma,
Bakıyorum da yeni aşıklar kayar pistimizde
Ayşe nur inadı bırak bir biz eksiğiz bize
Saldığın haberler boş getiremezsin beni dize
Sen beni hangi yağmurda ıslattın bilmezsin

Kaç bina kaç cadde kaç sokak değiştirdik
Döndü dolaştı yollar getirdi bizi bize bak
Ayşe nur inadı bırak ben masumum
Tek damla tek gölge düşmedi üstümüze
Ayşenur kaç kez adını çektim ben temize
Kimse görmedi kimse duymadı bir dize

Ayşe nur şu saçmalığı ne olursun artık bırak
Bırakta gün ışığı vursun bu karanlık yüze
Ekmek hatırı suyun azizliği var yüreğimizde
Ayşe nur ben sana hiç eğri durmadım düzde
Bütün cetveller pergeller senin çantanda
Sen ölçtün sen biçtin kanunu yalnız sende

Kaç doğru kaç yanlışı götürür hadi söyle
Mizanda olsam ağır gelirim ben senden
Ayşe nur inadı bırak ruhum hep işkencede
Ben hiç öç almadım bütün yaralar bende
Haydi son kez doğrul ayna tut penceremde
Ayşe nur ben neyim bak gör söyle, sence

Ahmet Coşkun