Can tanem, !
Hasretin kor damlaları yine düşer yüreğime.
Tane tane akarsın gözlerimden.
Oysa şimdi hayalde olsa benimlesin .
Karşımdasın ,konuşmuyorsun, olsun varsın.
Öylece bakıyorsun ,bense o çok sevdiğim gözlerindeyim .
Bir kahve tadında,yudum yudum içerim.
ve aylaak aylak bakarım yine resmine dalıp.
Ellerin dokunur saçlarıma,
nefesinin rüzgarını hissederdim ensemde...
Hala aynı yerinde masama koyduğun resmim.
Şimdi ne yaparsındır, nasılsındır, şiirlerin beyaz şehrinde.kim bilir?
Giyme derdim beyaz ,çok yakışırdı .
Hani "Duduyla Tufan" vardı ya ,
Dudu Tufanın beyaz gömleğini yakmıştı ,Tufanına sevdasındandı.
İşte o Dudunun torunuydum ,çok da kıskançtı ,tıpkı Esintin )
"Beyaz giyme toz olur,
Siyah giyme söz olur.
El diline düşer isek,
Muradımız tez olur" ..
Başlardım o türküyü söylemeye
kavgamız sonunda sarıl derdin hasretline,
kenetlenirdik yeniden kavuşmuşcasına.
Gülümse okurken sevgilim,olur da eline geçerse bu mektubum.
Birden, kurduğumuz hayallerimizi hatırladım.
Bu satırları yazarken uyku göz kapaklarımı okşar.
oda yastığa koyana kadar başımı ,
sonra yine açılır gözlerim ,uykuyla aram iyi değildi ki.
Yanımda olsaydın başımı omuzuna koyardım.
ama ben yinede uyumazdım ,seyre dalardım seni..
Bilirmisin, ben sana mektupları hep gece yazardım.
Üşürdü ellerim,penceremden gelen güneşe tutardım,
bir de sevginin sıcaklığıyla ısınırdım.
denizden mavi ,gökyüzünden maviydi umutlarım.
Hüzün var yüreğimde , yangın var hasretlim.
Toprağın yağmuru beklemesi gibi beklerdin..
Döndüm geriye ,sandalyeme yaslandım, kapadım gözlerimi.
Haykırış ,isyan değildi bu,
Şimdi okuyorum,sana yazdıklarımı da,
o günlerden hiç bir şey değişmedi ,
Aksine çoğaldıkça taştı kalbimde aşkın.
Seller gibi ,bir çiçeğin saksıya sığmaması gibi..
tarifi ne leyla ne mecnun .
ve ben bizi, gizlice dünyaya duyurmak istesem de .
hani demiştim ya yine burada bir yazımda ,
ben bulacağım o sözü lugattlarda olmayanı
o tarifi bulup yazacağım .
Oku geçmişten günlüklerimden ,mektuplarımdan.
yerindedir hala sevgilim ,anılarla dolu mavi denizde
İşte yazdım sözümdeydim hasretlim.
"ESİNTİ ile HASRETLİ" olduk duyuluyorduk ,sevdamızla ,
okunuyorduk yürek yangınlarımda
Sahi sevgili yazarmıydın sende böylesine bizi ?

Esintin