Arkadaş akordu bozuk ut gibi...
Bıraksam olmuyor, tutsam olmuyor.
Çok insanın tadı ham armut gibi...
Tükürsem olmuyor, yutsam olmuyor.

Egosuna yenik düşerek küstü...
Yine fire verdi sevgimin üstü.
Dikil der kartşımda tek ayak üstü...
Heykelsem olmuyor, put’sam olmuyor.

Uyardım kötüyü yeğmesin diye,
Üzmedim başını eğmesin diye,
Yağmur, çamur, dolu değmesin diye...
Çadırsam olmuyor, hut’sam olmuyor.

Kelamının sonu bırakır harda !
Sussam öz benliğim kalıyor darda !
Tartışmak boş ama fikri kumarda...
Utulsam olmuyor, utsam olmuyor.

Hiç gitmiyor zaten keçisi gelik,
Görüşü uygunsuz saçaklı belik,
Tahtaları çürük, tabanı delik...
Çeliksem olmuyor, mut’sam olmuyor.

Art niyeti atıp gizlesin diye !
HAKKIN doğru yolun dizlesin diye !
Kardeşsek benimle izlesim diye...
Yol isem olmuyor, rut’sam olmuyor.

Aykırı iş birden bire gelişir,
Çabası beyhude, boşa yelişir,
Cumali fikirler neden çelişir...
İdare olmuyor, kut’sam olmuyor.



.............hut: baraka kulübe.
.............mut: tahıl ölçeği.
.............rut: izlenecek yol, güzergâh.
.............kut: devlet idaresi, güç, yetki.