Merhum İlhami Gülmüş’e…

Sensiz yolun tadı yok, mesafeler uzadı
Muhabbetler hep yarım, keyfi olmuyor usta
Bunca bekleyenin var, silkin de bir kalk hadi
Bir yanımız hep eksik, yerin dolmuyor usta

Ne hayallerin vardı, neler oldu bu sene
Eksikliğin kar-tufan; kara kışlar bahane
Kuğulu Parkta matem, Çınaraltı virane
Sanki kıyamet vakti, kimse gülmüyor usta

Yalan nedir bilmezdin, ne söyledinse haktı
Sözün-sohbetin ne hoş, yüreğin sımsıcaktı
Koca “Zarfanlı İlo” böyle mi olacaktı
Yıllar vefasız çıktı, kıymet bilmiyor usta

Elbet sayısı belli alacağın nefesin
Cihanı titretirdi artık çıkmıyor sesin
Acelen ne ki bilmem, gitmeye niyetlisin
Sen daha bilirsin ya, giden gelmiyor usta

Di haydi yeter yattın, gözünü bir aç hele
Çınaraltı’ nda otur, demli çaydın iç hele
Herkes seni bekliyor, gel de neşe saç hele
Şafi’dir Canab-ı Hak, yatan ölmüyor usta

Muhakkak gelir dedik, hiç hesaplar tutmadı
Çok uğraştın dönmeye ama gücün yetmedi
Dünyada rızkın bitti lakin hayat bitmedi
Yine de kimse bundan ibret almıyor usta

Vedat YILMAZ -
Elazığ /2017