Sevdiğim dağlara çıkmış yürümüş
Yüzünü görünce karlar erimiş
Bastığı yerleri çiçek bürümüş
Toprak ile suya vuslat gibisin


Kar suları dağdan düze inmez mi
Sen olmasan düzü güze binmez mi
Yüzün gören eller hiç sevinmez mi
Sen çiçeğe durmuş ahlat gibisin


Sandım serin binbir çiçekli bahar
Saçına gülleri acep kim takar
Türül türül nergis mis gibi kokar
Sen hiç tükenmeyen hasret gibisin


Sen suları bırak saçların aksın
Yakar ise beni bu hasret yaksın
Gürül gürül sevda coşan ırmaksın
Akmaz isen boğan kasvet gibisin


Ahlatım ahlatır içimde sızı
Yüzün çiçek gözün Zühre Yıldızı
Yine geldi bahar dağların kızı
Ahlatın altında ahlat gibisin


Şaban Aktaş
16.04.2017 11.47



DÜNYAMIZIN HALİ


Sonsuzdan bak; dünya çok küçük
Olduğum yerden ise çok büyük
Ne sonsuzluğa uzanabildik
Ne gezebildik büyük küçük
Fakat herkes kendince kral;
Halimiz hayli tuhaf
Parasız pulsuz
Adım bile atamıyoruz
Kalem olarak diyorum hani
Kimisi bit pire
Pas içinde belenmiş kire
Kimisi de
Yıldızları yorgan çeker üstüne
Âşık Mahzuni’in dediği gibi
Dokunma keyfine dünyanın
Hele şu son yıllarda
Uygarlıktan uzak mı uzak
Yaşayıp gidenlerde ne ar ne ra,
Yine de geliyor "büyük insanlık"
Düşü düşe vura vura, dişini kıra kıra!..

Şaban AKTAŞ
16.04.2017