1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1247
Okunma
Ankara AŞTİ’de gariban bir kadın,
Hava yine soğuk,
Yine ayaz var,
Kar var,
Fırtına var.
İki büklüm olmuş garibim,
Alüminyum saçtan bir bank üstünde.
Bulmuş buluşturmuş kirli bir yastıkla bir battaniye.
Sarılmış da sarılmış;
Evi bilmiş o mekânı.
Gelen geçen yolcular doyurmuşlar Katıksız bayat ekmekleriyle onu.
Tam da “işte mutluluk bu” diyecekken ,
Beliriverdiler zabıtalar yanı başında.
Gitmemek için epey direndi,
Bağırdı, çağırdı!
Savaştı adeta!
Evi bildiği mekânı terk etmemek için.
Bindirdiler tekerlekli bir sandalyeye,
Götürdüler oradan;
Kaçırırcasına.
Geride yastığıyla battaniyesi kaldı ondan hatıra.
Bakakaldım ardından.
Şimdi yeni bir yuvası,
İçilecek bir sıcak çorbası vardır onun,
Öyle hayal ederim;
Öyledir umarım...
Ömer Adar-2017
5.0
100% (4)
Cevap Yaz