Ve git diyorum,

Usul usul sessizce,
Yüreğim uyanmadan, erkenden
Sabahın serininde
Güneş dogmadan
Her şey karanlık ile
Aydınlık arasındayken
Git!

Sevda tohumları yeşermeden
Gönül bahçemde
Öylesine bir git ki
Suların, kuşların bile
haberi olmasın.
Öylesine bir git ki
İnleyen rüzgârın
Ağlayan güllerin bile
Haberi olmasın
Bir çiğ damla olmadan
Git!

Unutulmaz gözlerini
O hoş endamını da al
Öyle git!

Ağlayan kalbimi görmeden
Düşünmeden git!

Seni susuz toprağın,
Yağmuru özlemesi
gibi sevdiğimi
Seni bir kusun
Uçmayı istediği
Gibi istediğimi
Bilmeden git!

Arkanda bir ben bırak
Yıpranmış tarumar olmuş
Bir yürek ile
Bırak ta git!

Arkanda bir ben bırak
Yapayalnız virane olmuş
Yürek ile bırak ta git!

....
....
Yada kal sevdiceğim
Benimle sonsuza kadar kal
Dağların yalnızlığı gibi
Bırakma beni yalnız
Huzur bulurum gönlünde
Sende gel huzur bul bende
Gitme kal!

Ölümüne değil
Ölümsüz bir
Sevda ile yaşamasına

Susamışken bir küçük kardelen
Donmuş bir kar renginde
Güneş üşümüşken
Mehtabın son deminde
Denizler dalgalarla
Henüz tanışmamışken
Gönlümün içinde
Öylece dur ve
Gitme kal!

Ben sensizken
Haram olur yasamak
Ben sensizken
Sanki durur dünya
Bulutlar hıçkıra hıçkıra
Ağlar gözlerimde
Dudaklarımda
Buruk bir hüzün
Boğazımda kilitlenir
Bir düğüm
Ve ben sensizken
Ölü küser mezara
Çiçek sevemez olur
Toprağını,
Güneşi
Dalında ki
Kelebeği sevgili,


Bensizlik sana
hiç yakışmaz,
Tıpkı sensizliğin
bana yakışmayacağı gibi
Sevgili

Sen, seni bensiz beni yalnız bırakma,
Ve dur! Ne olur gitme.