Ben
Yokluğun, hiçlikle buluşma noktasında
Vurgunu yemiş bir aşkın nöbetini tutuyorum
..
Saat onüç kırkbeş
Elini ilk tut’tuğum yerdeyim
Yeşile doymuş bir baharla
Gökyüzünün rengini almış bir mavinin etrafında
Bagırıyorum
..
DÜNYAMSIN, DÜNYAMSIN
.
Sımsıkı ellerini tutuyorum
Cennetin sıcaklığını hisseder gibi
Gözlerim şahitlik yapıyor
Güzel’lerin en güzeline
Ve bir daha bağırıyorum
..
YÜREGİMSİN, YÜREGİMSİN diye
..
Kalbimin sıcaklıgını hissediyorum
Bir volkanın
Kızgın lavlarla toprağı dövdüğü gibi
Sol yanıma düşmüş aşk
Gözlerinin içindeki mavi okyanusun
Sonsuz sularındayım
Ve bir daha bağırıyorum
..
CENNET’TİM, CENNET’TİM diye
..
Of, of. saat yine geç oldu
Lodosun sert esen rüzgarında
Yine hayalinle baharı yaşıyorum
Oysa, söz vermiştim kendime
Sevme bu kadar
Ve bir daha bağırıyorum
..
Vurgun yemiş aşkın nöbeti bitmez diye
..
28_03_2017
GÜRKAN BAYKAL