O...
Sadece
Dua edebiliyordu
Elinden başka bir şey gelmiyordu
Çok yaşlı babaannesine
gidip dertleniyordu
Babaanne biz niye bu kadar
fakiriz diye sitem ediyordu
Babaannesi evladım
fakirlik Allah tan değil, kulun
aczimizdendir diyordu
Dağlık bir köyde yaşıyorlardı,
yağmur yağsa, kar kış olsa
daha çok çaresizlik
ve meşakkat yaşanıyordu
Onun tek derdi bu çaresizlikten
ve şartlardan kurtulmak için
neler yapması ve öğrenmesi
gereği olan umutlardı
İnsan içinde bulunduğu şartları
değiştirebilir ve doğduğu
yerde yaşamak zorunda değildir
diye kendi kendine söyleniyordu
Yeter ki gayemizi ve ona ulaştıracak
emekleri, bilgileri, araştırmaları
ve özellikle samimiyet ve sadakati
her zaman ve zeminde
kuşanalım diye kendine yol çiziyordu

Küçük...
Kız abisiyle oynuyordu
Çok iyi anlaşan
kardeş ve arkadaşlardı
Saklambaç oynamak,
saklanmak ne büyük heyecandı
Her defasında abisi onun
kazanması için geri planda kalırdı
Çünkü yalnızlardı,
her işin üstesinden gelmek için
çok çalışırlardı
Babaları çok konuşmayan,
hemen sinirlenen bir insandı,
her dediği muhakkak yapılırdı
Annelerinin şefkati, merhameti,
muhabbeti onlar için yeşeren ümitti,
sevgiyi annelerinden öğrenmişti
Bir akşam üzeri yine
saklambaç oynamaya karar verdiler,
derslerini bitirmişlerdi, ebe olan abisi
sayarken kız kardeşi saklanmıştı
Abisi saymayı bitirince aramaya çıktı,
bunu gören kardeşi acele ederek
koşmaya başladı,
ayağı takılıp düştü canı çok acımıştı
Yüzü, gözü kan içindeydi,
çok sert olan kütüğe yüzünü çarpmıştı
Kardeşimin sesini duyan abisi
ne yapacağını şaşırdı,
anne anne yetiş diyerek bağırdı,
babası ağaçlıkta ve uzaktaydı
Annesi koşarak geldi
ve kızını o halde görünce dayanamadı,
ne oldu sana böyle diye kucakladı
Küçük kızdan ses çıkmadı,
annesi hemen yüzünü yıkadı
ve yarasının çok kötü olduğunu görünce
dayanamayıp ağladı
Oğluna hemen koş babanı çağır dedi,
hemen koşarak babasını
uzaktan çağırmak için bağardı
Babası önce fark etmedi,
sonra sesin geldiği yöne baktı
ve oğlu olduğunu anladı,
hemen işi bıraktı ve koşmaya başladı
Ne oldu oğlum deyince,
baba kardeşim başını kütüğe çarptı
ve yüzü gözü kan içinde kadı,
annem seni bekliyor diye anlattı

Mustafa Cilasun