0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
609
Okunma
Neyleyim sensiz ben kışı baharı ,
Dört mevsim bıktı benim elimden
Neyleyim canansız sohbeti faslı,
Kaç aşık usandı benim dilimden.
Seraptır aşığın çölde gördüğü,
Yusuf’u ayırdığı Kenan ilinden.
Dostun hanesinde kardeş bildiği,
Kuyuya attılar kıskanç kibirden.
Aşk’ın dergahında dem oldu Aslı,
Lâl olup yandı Kerem derdinden.
Bir umutla azimle dağları kazdı,
Sel aldı Ferhat’ı nazlı Şirinden.
Yüreğime vurduğun paslı hançeri,
Çıkarıp atamadım gafil tenimden.
Yanmaktan her gece aldığım hazzı
Aşıklar sunamaz gönül telinden.
30.03.2017 KÜRŞAT GÜLBİL
