4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
941
Okunma
Son yolcuyu götürürken otobüs
Umutların tükendiği şehirden
Yavaş yavaş sönüverince Venüs
Tüm bedeni korku kaplıyor birden
Gururuma birden saplanan bıçak
İnce ince kanatırken yarayı
Bu yürekte ölene dek kalacak
Beyazlara kimler vurmuş karayı
Mihenge vurdum ben inandığımı
Katkısız riyasız çıktı çok şükür
Hiç kimse bilmiyor çok yandığımı
Benim kadar yanmıyordu ki Merkür
Adım adım yaklaşıyor karanlık
Dünya bir telaşsız dünya bir rahat
İnsanın yaşamı sanki bir anlık
Bir meçhule yapılıyor seyahat
Hiçbir şeyden şikâyetim yok zaten
Kocaman diş ağrısı var yürekte
Ne gözler kısılır ne de titrer ten
Anka kuşu kanadına binsek de
Çaresizlik girdabına düşmüşüm
Tas tas ateş dökülürken başımdan
Coşari’yim, ben kadere küsmüşüm
Hep ağladım utansam da yaşımdan
27.04.2008/Samsun
Cevap Yaz