göremesem, sesini duyamasamda
gücüm yetmiyor, özlediğimi unutmaya
söz bulamıyorum
özlemimi bir nebze avutmaya
özlüyorum; hasret bitse tutsam elini
sarılsam boynuna ağlasam
ağlasam mutluluktan bir ömür omuzunda...

özlüyorum; hayallerim avutmuyor artık beni
baktığım aynada kendimi değil
görüyorum seni
ben senli olamasam da; rüyalarım hep senli
baktığım her yer sen; herşeyim senli...

çok özlüyorum seni; gök mavi umudum
solan renklerim canlanır sen gelirsen
beyaz bahtim olur
kırmızı neşem
pembe olur gönül dünyamin kapıları
bahar bahar bakarsın yeşil gözlerime
gönül evimiz olur
mavi beyaz güllerle bezeli
rengarenk Cennet’ten bir köşe...
özlüyorum seni; özlüyorum işte...

hep özlem duyacağım sana olan sevgimden
hayallerimde elimi tutsan
o’ an yanımda olsan da sen
özlemim bitmesin diye
sonsuz ruhuma kattım seni ben
olmasanda benimle; sonsuza
seni içimde yaşatacağım
sensiz seninle yaşamayı; kendime söz verdim başaracağım...

ve bir gün veda ani geldiğinde aldığım nefes ile
bu aciz ömrümde; ruhumdan bedenime
en ücra en kıymetli yerinde seni saklayacağım
sana delice aşık kalbimde

bulsalar, bilseler, görseler, sorsalar
niçin, niye..
ahretlik gizim sın; söylememki adini kimselere
koparırlar seni benden; dayanamam sensizliğe
benimle her zaman ruhumda
sonsuza yaşa diye
mahşere dek; hasret çekip özlemekse kaderim
her gün, her dakika,her salise her’an hep seni ö z l e y e c e ğ i m ...





7 Nisan 2017
Mlk