9
Yorum
0
Beğeni
4,0
Puan
1404
Okunma
Bir tek sen kaldın çoçukluğumdan arta kalan
Kırık bir oyuncak bebeğin parçalarında
Kapalı bir kapının ardındanbakar gibiyim şimdi
Ne de çabuk geçti çoçukluğumun izleri
Hanikomşu olacaktık birbirimize
Kahveler pişirip içecektik karşılıklı
İnsan ne kadar istesede gerçek olmuyormş bazen
Çocukluğumun yitip giden hayalleri
Şimdi koskocaman insanlar olduk hepimiz
Gerçek oldu o evcilik oyunlarımız
Hayat sahnesinde hepimiz ayrı rollerde
Oyunlar oynuyoruz kendi halimizde.
5.0
50% (1)
3.0
50% (1)
Cevap Yaz