Bir...
Canana
Gönül versen ne olacak
Şems batıdan mı doğacak, mah açacak
Hangi yıldızdan tutunsam, ellerim boş çıkacak
Hayal ufuk içindir, hülyaya adanmak akıl karı değildir elbet anlaşılacak
Ne beklentilerim, ne emel ve tutkularım ukde olsa bile, ruhumu, kalbimi felaha ulaştırmayacak

Ansızın...
Hasta düşersin
Umutları yeniden derlersin
Çare adına hekim, hekim gezersin
Hangi hastaneye gitsen çilesinde takatsiz düşersin
Senden daha düşkünlere nazar edince endişe içinde içini çekersin
Gün geçtikçe, çare tükendikçe, en yakınların ilgi ve samimiyetlerini esirgeyince gözlerinin yaşını silersin
Amansız bir ince hastalığın pençesinde inlersin, her geceyi yalnızlık ve perişan halde geçirirken, bitap düşersin

Garip...
Niye susar
Mazlum önüne bakar
Yetim bir ömür şefkat arar
Hak, yarattığı kulun niyetinde samimiyet sorar
İnsan marifet, hikmet ve irfandan uzaksa neden ruhunu yorar
Aşk vuslatın değil, çilenin, sabrın, samimiyetin, azmin, hakikat arayışında yaşar

Çile...
Deyip geçme
Sabır olmayan yolu seçme
Narında kor olduğun heva için ölme
Şakaklarından ter sökün ederken aklı itham etme
İrade olarak sana verilen yetiyi zafiyet için asla viran eyleme
Ölüm gelmeden kalbine, ölümde saklı duran ibret kitabımı okumaktan çekinme
Derdine dermanı nerede ararsan ara, seni var eden, yaratan ve şifanın adresi olan Hakka kullun etmeyince

Mustafa Cilasun