Kaybolmuşum ben ararken seni
Dönüpte arkana baktın mı hiç?
Kim bilir içimde kopan kıyametleri
Kime anlatabilirim ki…
Yalnız başıma kalmışken
Kaç kere çaldım kapını
Çıkılmaz yollardan gelerek
Bir kerecik olsun aradım mı hiç?
Nere gittimse sana çıktı yollarım
Sokaklar, caddeler, köyler, şehirler
Yokluğunda adım başı sen
Başka yol bilmem
Yordam bilmem
El bilmem, alem bilmem
Nazarında büyümek, huzurunda gülmekti
Yoksa elde çok, alemde
Ne göz gördü, ne gönül sevdi
Bakıpta gözlerimi sordun mu hiç?
Ah be…! hasret kokan
Özlem dolu bahar yüzlü yarim
Ne uzun ayrılıkmış bu böyle
Ne bitmez bekleyişmiş bu
Bir kerecik uzakları yakın ettin mi hiç?
Hani baharla birlikte
El ele koşacaktık
Kara borana sırt sırta dayanacaktık
Her acıya her yokluğa birlikte katlanacaktık
Ne acılar çektim sensiz gördün mü hiç?
Bak işte terk ettim senli dolu şehri
Anılarım, hatıralarım şimdi öksüz
Yaşamaya tutunuyorum
Bilmediğim bir yerde
Avare geçiyor ömrüm
Avare yıllarım
Yanımda hayallerim ve sen
Nasıl yaşıyorsun diye sordun mu hiç?

01/04/2017 – Bağdat