Demir yollarını çok severim
İnsanları kavuşturur
Yetim köylerinde yurdumun
Işıltılarını getirir umudun.
Onun için begonya çiçekleri arasında
Bakıp geçen tirenlerine yurdumun
Seni öpmek ister gençligim.
Sen en yavan sofraların güleç kadını
Devrimci ruhu ömrümün
Odalarında yaşanılan hasretleri
Unutturan bana lokomatiflerin
Biliyormusun ölüm kapıyı çalıyor
Çizgiler derinleşiyor ruhta
Ah bilsen nasılda özlüyorum seni
Irak soguk yalanlarda geçirtirken günceyi
Ellerimi üşütüyor sıcaklıgın.
Konuşmalıyız seninle memleketin hasta yoksullarını
Emekçi erkeklerine hikaye olan
Kadınlarını anlatmalıyız gelecege
Birde seviyorum diye bilmek var
Çekip giden yolcularını yanlızlıgın
Ah o dag köyünde akdenizi izlerken aşk
Gar,da bir kadın bekliyor
Adı meneveç yada ben öyle biliyorum
Zayıf ve çelimsiz bedeni
Üşüyor mevsim ankarada ayaz
Iraklarda bir kadın sıcaklıgı içimi yakan.