Ben mecnun oldum leylamı arıyorum
Ben ferhat oldum şirinimi bulamıyorum
Ben yare kül olsam da yaranamıyorum
Ne yana dönsem yine onu görüyorum

Bir gözleri var gökyüzü imrenir ona
Bir bakışı var beden bırakmaz cana
Bir ben kaldım sadece ondan yana
Seni görmeyen gözler ebediyen âmâ

Bir yüzün var dert eseri bırakmaz bende
Bir sözün var insan canı alıkoyamaz tende
Bir büyü var sende tüm tılsımlardan öte
Bir güzelliğin var tüm çirkinliklere perde

Kavuşsun bir daha ayrılmasın ellerimiz
Umutla başladı mutlu bitsin hikayemiz
Sende bırakırsan kalbim kalacak hissiz
Ve canımı sevdiğim alacak sessiz sessiz

Sen okudukça kalbi parça parça eden şiir
Sen mezar taşı yüreğine gömüldüğüm şehir
Sen yanaklarıma akan gözyaşından nehir
Sen yudum yudum içilip hayat veren zehir

Hasret kelimesine sığdıramam bu özlemi
Bin kere üz beni ama bir kere üzme kendini
Seninle sevineyim her an seninle üzüleyim
Gözlerinde güleyim ben dizlerinde öleyim...