yağmur çiseliyor
sabahın hoyrat yeli dağların eteklerinde
yeşil bir dal uzat meyus yıllardan
baharın geldiğini nasıl bilecek
kuytu özlemlerle yanan bu yürek


yağmur çiseliyor
yusufçuk çıplak dağlarda
soyunuyor kederinden
yusufçuk ah yusufçuk
yağmurdan sonra geleceğim
pas aynaların sırrı dökülmeden
baharın geldiğini nasıl bilecek
kamelyalar altında çiseleyen yürek

yağmur çiseliyor
kırmızı etekleri salınıyor rüzgarda sonbaharın
sevmiştik oysa mor atları
yılkılara bağlanmadan
kırlangıç çığlıklarıyla geçen zamanı
o ıssız kırlarda
baharın geldiğini nasıl bilecek
ay ışığında bir kadın


yağmur çiseliyor
yusufçuğun göğsünde bahar yeli
yangınlardan geçiyoruz
kanatlarındaki hazanlar solgun
el değmemiş çiğdemlere dokunup
sözcüklerin feriyle kuşatıyoruz ak menekşeleri
baharın geldiğini nasıl bilecek
çıplak atımın üzerine bindirip
şarabi yalnızlıklara gönderdiğim aşklar
artık uçmayı özlemiyor yusufçuklar

Ömriye KARATAŞ
29.03.2017