2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
816
Okunma
kelepçeleri kollarıma vuran sensin
kendini yargıç hissetten cezalandıran
kendi yaptıklarını sorgulamayan
her gün yargılayan
sen
her yaptığın yanlış doğruların yok
ben arınmış tek kalpliyim
ipleri tut dedin hep makasla kestin
kapıları kapatmak sorundayım
zehrinden kininden kıskançlığında
taşlamalarından haşlamalarından
sen
hep yanlış kelimeleri tüketiyorsun
uyarmalarım ondan sen özgürsün
kanatların avuçlarında uçmak
için kimseyi beklemiyorsun
korkuların niye saklanmayı
sevmem saklananları da
sen
adımlarım senin içindi ama sen geri geri
yürüyordun ve hiç önündeki beni
görmedin ben seni sevdim
sen o kadar Cömert’inki
sevgini dağıttın bana bırakmadın
onun için yargılama ben
kovduğun için kıskanmaların
gereksiz nedenlerin için kovdun
sen söyle
5.0
100% (2)
Cevap Yaz