0
Yorum
1
Beğeni
4,3
Puan
1056
Okunma

Hayat yaprak gibi, artık solunca
Ölüm yaşa bakmaz, vakit dolunca
Azrail arayıp, seni bulunca
Ne genç dinler, ne de yaşlı, her canı;
Alır gider inan, candan cananı…
Kim derse ben ölmem! Hep küllü yalan
Hani var mı? Atalardan; hiç kalan…
Sen, yaşarım diye; var git oyalan!
Sana da gelecek, bir gün sıra
Kurtaramayacak; zenginlik, para
Takdiri ilahi, tecelli kula
Sakın tamah etme! Paraya, pula
Kalmayacak cihan; evliye, dula
Her canlı ölümü tadacak bil ki
Amelin sırattan, geçirir belki
Hepimiz yolcuyuz, bu dünya fani
Bir gün, son nefesi verirken ani
Kimse olamaz, ecele mani
Çoluk, çocuk, eş dost; bunu fark eder
Topraktan geldin sen, toprak gark eder
Şu dünya malına, sakın meyletme!
Ömür bir kervandır, geçer eyletme
Gerçekten yanadır, vefa söyletme
Çıkarsın bu handan, girdiğin gibi
Kabrin ne ucu var, ne de bir dibi
28. 03. 2017
5.0
67% (2)
3.0
33% (1)