Hani bir gönül vardı,
Hep iyi olanı arardı,
Hal, hatırı hep sorardı,
Bir kayboldu kendini aradı..

Hani bir gönül vardı,
Dostunu hep arar sorardı,
Zamanını sevgilere ayırdı,
Kötüleri duymadı hep sağırdı..

Hani bir gönül vardı,
Gördü iyi güzel olanları,
Güzellikleri bakar hayrandı,
Kötü,çirkinliklere hiç bakmadı..

Hani bir gönül vardı,
Yaşadığı asıl zamandı,
Ömür yaşantısı sevdaydı,
O, güzel olanları hep yaşadı..

Hani bir gönül vardı,
Aşkları yaşadı ve aradı,
Sevgi ortamlarını hep taradı,
Ömürde sevgiler için yaşadı..

Hani bir gönül vardı,
Parlayan bir yıldızdı,
Etrafına ışıklar saçardı,
Zaman geçti ışık söndü karardı..

Hani bir gönül vardı,
Asıl yaşadığı yaşamdı,
Hep güzel olanları yaşadı,
Fani dünyaya hep aldandı..

Hani bir gönül vardı,
Gelecekten umutları vardı,
Her şeyi yaşam adınaydı,
O yok artık yaşamdan ayrıldı..

Hani bir gönül vardı,
Yazılanlar ona fermandı,
Acılar içinde ıslandı,
Sonunda yaşadı ve canlandı..

Hani bir gönül vardı,
Her şeyi gördü yaşadı,
Sonunda buldu aradığını,
Her şey yerli yerinde kaldı..

Hani bir gönül vardı,
O gönül artık uzaklardaydı,
Sevgiler adına yeni yollar aldı,
Güzel olanları uzaklarda aradı..

Hani bir gönül vardı,
Artık O gönül yaşlandı,
Katlanacak hali kalmadı,
O gönül Ahirete uğurlandı...