20
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1576
Okunma

Külkedisi masalından esinlendim...
mısır sarısı bir günü kucakladık
koçanlarını yakıp ısındık
taneleri bizimdi yalnızca
dudaklarımıza bereketli armağanlarda...
vakit epeyce dar, anlamlar korkaktı
koçanları saymaya zaman yoktu
pusudaki görünmez kalabalık
alay etsede aldırmıyorduk
yılların kıyısından çalınmış
gençlik günü ilÂn ettik
kar sarı sarı yağıyordu
başaklara gülerek...
biz beyazlar giymiştik
papatyalara inat, gülümseyerek
önce sarılar, sonra beyazlar gitti
ay yine yapmıştı yapacağını gece’ye...
akreple yelkovan on iki’nin üzerine geldiğinde
ıslak bir koçan gibi yolcuyduk terminale...