Büyük üstâd Âşık Veysel’e selam olsun....
Nurlar içinde yatsın!

Keyifi, neşeyi ben bu diyarda,
Alamadım amma hep gidiyorum.
Mutluluk, sevdâyı o nazlı yârda,
Tadamadım amma hep gidiyorum.

Nedir kavgaların asıl amacı...
Nedir husûmetin gerçek ilacı...
Nedir hoşgörünün sihir aracı...
Çözemedim amma hep gidiyorum.

Ezmemeli insan bir çekirgeyi.
İbretten saymalı her çekirdeği.
Tanıyıp seçmeli mutlak gerçeği,
Göremedim amma hep gidiyorum.

Yolum ırak, menzil yakın mı yakın.
Dostum kötülükten kendini sakın.
Vur, feleğe karşı tavrını takın.
Sınamadım amma hep gidiyorum!

Nedir gülmeyenin çâresi sordum,
Nedir yobazların pâyesi sordum,
Nedir insanların gâyesi sordum,
Bulamadım amma hep gidiyorum.

Tuttum bütün dertlerimin ucundan.
Akıl aldım dâim toktan açından.
Yemin olsun ben bu işin içinden,
Çıkamadım amma hep gidiyorum.

Görün Kederli’yim, su yüzündeyim.
El gülüp oynarken, ben hüzündeyim.
Son devirde ömrüm, tam güzündeyim,
Bilemedim amma hep gidiyorum.

(Kederli©Almanya, 01.05.2007)