Sen gül at, silah atan utansın.
Yaratılanı hoş gör sevgili yaren.
Sen gül, yüzünü asan utansın.
Her şeyi yaratan Allah’tır elbet.
Sen şefkat et inat eden utansın.

Yardım et insanlara yürekten.
Sen ceht et töhmet eden utansın.
Saygıya sevgiye herkes muhtaçtır.
İyilik etmeyen iyiliğe açtır.
Tüm âleme elbet namaz miraçtır.
Sen namaz kıl kılmayanlar utansın.

Yolda yürür taşa değer ayağı.
Ağzı çok bozuk hem de bayağı.
Her gün kocasından yiyer dayağı.
Sen çiçek at dayak atan utansın.

Oyun oynar döver arkadaşını.
Sen çocuk sayarsın almış yaşını.
Kaybetmiş gecede tüm maaşını.
Sen hamt et oyun eden utansın.

İnsanlık nereye gidiyor dersin.
İki ucu aynı değnek sanırsın.
Kimisi dost olur bırak kazansın.
Sen ilim yaz kuyun kazan utansın.

Arkadaş bilirsin güven tamamdır.
İşe gidersen halin yamandır.
Elinin ayarı bozulmuş belli.
Sen sazın çal paran çalan utansın.

Âdem hep kötü mü diye düşünme.
Nice merhametli taşır içinde.
Gündüz rızık ile gece zikirle.
Sen tespih et fikir eden utansın.

Zaman giden vagon gitti mi gelmez.
Defter yazıldı mı daha silinmez.
Hangi insan arif o da bilinmez.
Sen vagonuna bin kalan utansın.

Her gün bir elbise üstünde çaput.
Cenge gider yiğit üstünde kaput.
Tahtadan bir oda adı da tabut.
Göçe yolculuk var duran utansın.
Muammer KARS