(Sarıkamış Şehitleri Anısına)

Çok bir şey istemedim Mevla’m senden,
Bir kulübem olsun istedim, dumanı üzerinde bir bacam,
Varsın kapısı kapanmasın,
O çok sevdiğim leylekler dahi çatıda yuvalanmasın,
Rüzgar uğuldasın her gün kırık penceremden.
Tüten bir sobam olsun.

Rabbim çok faza bir şey istemedim inan senden,
Avuç içi kadar bir bahçem olsun,
Tavukların kuluçkaya yattığı,
Sazdan samandan bir kümesim olsun.

Mevlam inan çok fazla bir şey istemedim senden,
Zaten her şeye sahiptim
Vermiştin rızkımı ben istemeden.
Sağlıklı bir bünyeye sahiptim, hatırlı dostlara,
Temiz bir havaya sahiptim, pırıl pırıl bir gökyüzüne.

Civcivlerim su içsin istedim avucumdan,
Dağlardan beslenen dereler sulasın yine yaşlı söğütleri
İnan çok fazla bir şey istemedim senden,
Ağırdı zaten yüküm, aklıma düştü birden
Kağıda kaleme sarılmak geldi içimden.

El Melik, ikram yalnız sanadır, el açıp yalvarmalarımız.
Mevlam, Sarıkamış’ta donmak üzereyken
Kendimi bir ahıra attığımda
Hani yalvarmıştım ya sana
Soğuk kış gecelerinde
Sobanın başında kıvrılıp uyumak istemiştim.
Uyumak istemiştim ya günlerce, sonra uyanmak,
Mahmur bakışlarını dikince üzerime evlatlarımın
Ve sonra yarim, sarsın istemiştim
Sabah henüz tan ağarmadan.

Rahman ve Rahim olan sensin,
Yemin ederim çok fazla bir maruzatım yoktu senden
Kumrular kadar olsun istedim saadetim, turnalar kadar,
Hiç olmazsa kargalar kadar olsun istedim.
Affeyle Rabbim, sitem değil bu
Ağırdı zaten yüküm, aklıma düştü birden
Kağıda kaleme sarılmak geldi içimden.