Kim bilir
Birgün açılır bizimde gözlerimiz
Neyi gösterecek geçip giden zaman
İçimizde kıvılcımlanan aşk ateşini
Söyle kim üfleyecek
Yoksa
Esen rüzgarlar mı söndürecek

Eğer bir kıvılcım olarak kalabilseydin yüreğimde
Gözyaşlarımla yeniden harlanırdın
Küller kimin yüreğine savrulurdu
Bilmiyorum

Acılar zamanla geçer sanırsın
Bir sızı olur kalır yüreğinde
Bir toz konsa üzerine sakınırsın
Duyduğun her aşk masalına kanma
Kapısı yoktur anlatılan masalların

Kapılar kapanınca üzerine
Kar yağar hayallerinin üstüne
Ay ışığının ayazı üşütür ellerini
Aşk akıl ikileminde kalırsın
Çözülmeyen bir bilmece gibisindir onun için

Sevdalı şarkılar gibi
Hep yüreğimdesin hiç gitmedin ki
Çocuksu bir aşkla seviyorum seni
Ben hüzünlendikçe nemlenir bulutlar
Ağlar gökyüzü
Dokunsalar ağlayacağım nedensiz

Şimdi yoksun
Bir sen anlarsın halimden
Sessiz çığlıklarımı duyuyorsun değil mi
Ağzımda kırılmış sözcüklerim
Tutsağın olmuşum yok haberin

Yağmur mudur
Seni böyle aklıma düşüren
Kaldır üzerimdeki ölü toprağını
Nadasa bırakılan yüreğim
Olsun senin dergahın
Gözlerimden akan yaşları sil elinin tersiyle
Alma bu ayrılığın ahını ...




Refik
20 . 03 . 2017
İstanbul