dudağında seyahatlerin türküsü
öpsem sürüklenen bir nehirsin kalbimde
kalsam ağır bir cisim suya düşen
ıssız kıyılarda boynu bükük ah bariton aşk

kirli değildi böyle denizler
kalabalık değildi ada vapuru
sinarit karagöz mercan
hepsi bizim denizlerindi
kürekli teknelerle
kıyılarıma orkinos avalamaya gelen yabancı
yeni atlantisler edindim ben
iki arada bir derede hayatlarda
ıssız bir adada içimin robinsonuna
yeni baladlar öğretiyorum

insan bir yalnızlıktır diyor senfonik şarkılar
fırtına bozgunu aşklardan geriye kalan ses
kalbiminin alto anahtarlarını hangi denizlere attın
aryalar seni çağırıyor
uğradığım dans lokallerinde de yoksun
seçkin kahraman bir nöbet bu yalnızlık
viyolensel sonatlarıyla serenad son sevgiliye

brahms sonatısın son güzde kalbimde
yedi fantezi bitmeyen vals
la minör çalıyor mevsim şarkıları
ah bu uyumsuz aşk bir rapsodi
yağmursuz akşamlar şahmaranların denizlere dönüşü
tapınağımda pers mitolojisi gibi yaktığın ateşler
yenik bir lejyon kalbimin boşluğunda

viyolonsel sonatlarında yaşadım seni
maviye sürgün senfonik denizlerde
fora yelken sevdik işte
yeni dünyanın günlük ağaçlarını

kanlı bir sörftü aşk
fırçamızla boyadığımız denizler mor leke
hiç sönmeyen bir ateşti aşk
aklın efendisi ahuramazdaya ulaşmayan
bir gemi kamarasından seyrettik
yasemin kokan kıyılardan giden adamların
ürperten vedalarını

fora yelken sevdik işte
toprağı
ateşi
suyu
mavi denizleri
neden ıssızım kendime
yalnız adalarda
ateşgedeler misali
don juan gibi çıktık
kılıç yarası aşkların karşısına
çoktan sönmüş bir ateşin külünü savuruyor sonbahar sonatları
prelüdler
ve
ateşgedelerkayıp
kalbimin alto anahtarı

Ömriye KARATAŞ
20.03.2017