3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1004
Okunma

Siyahlarını çaldım aç kuşların
yırtık akşamlarda kaldı gece
suskun ve ürkek !
kendime yeni resimler çizdim
gemilerini yaktım aşk’ların
bir nefes kadar yakınımda
ölümü içtim sessizce...
boyutsuz yarınlarımın
simetrik yansımalar’ından geçirip ruhumu
deli sevdalarımın koynuna astım.
dur demeler faydasız;
suskunluk, çığırtkan bir kuş şimdi.
bir aynada kalmış hayatın kör resimleri
n e s e n / n e b e n,
belki yeniden,
tarifsiz aşkların ecel’inden
koparıp alsam sevgi taneciklerini
gözyaşlarımla yoğurup sana versem
bıkmadan usanmadan hep
sevsem, sevsem, sevsem ...