Zor mu...
Bu kadar zor mu
Özür dilerim, affedersiniz demek
Neden her zaman kırıyor, hırçın davranıyorsun
Anlaşılmaz bir kıskançlık yüzünden huzurumuzu bozuyorsun
Sonra çekip gidiyor ve gecenin bir vaktinde kendinden geçmiş olarak geliyorsun
Her zaman tahammülü ben mi göstermeliyim, sen ne yaparsan yap, sabrımı seçmeliyim, talihim mi demeliyim, soruları içimde düğümlüyorsun

Ne kadar...
Çok dertleniyorsun
Sen ıstırabı bitmez mi sanıyorsun
Fani olanda geçmeyen ne var hiç düşünüyor musun
Acılardan tutunmak ve her zaman gözyaşlarına sığınmak akıl sahibine yakışmaz bilmiyor musun
Her zorluk ve meşakkatte aday olan bizleriz, bizler ancak akıl, marifet, hikmetle aydınlık ve emin yol üzereyiz, azim ve gayretimizle nasibi önceleriz, umut besleriz, yoksa gam içindeyiz

Ne diye...
Kibirlenip, riya edersin
Sen hiç yaratan kim, bilmez misin
Ruhunu, aklını, vicdanını vereni niçin ihmal edersin
Fani olanda varlık adına her fırsatçılığı çıkarın için baş tacı edinirsin
Hani nerede ecdadın, ait olduğun hakikatin, kimliksiz yaşamak adına farkın, hala tutkularının peşindesin

Mustafa Cilasun