Kimsesiz zamanlarımın yalnızlığında
Yüreğinden gelen
Sıcacık, sımsıcak dost selamın ısıttı yüreğimi…
Hoş geldin yürek dostum…

Yıkılmadım, ezilmedim
Bugün yüzüme gülüp,
Yarın dost bildiklerim değişse de
Ben değişmedim
Dostluk elimi uzattım her zaman dost yüreklere…

Eser kalmamış dostluktan
Hurafelere bel bağlamışlar boşluktan
Hiç biri nasibini almamış insanlıktan
Canım yandı her zaman
Anlayışlı dost eli bulamamaktan
Dost elimi uzattım sana
Uzat elini ver bana
Hoş geldin yürek dostum!

Dostluklar baki olsa da
Korkarım kem gözlerden
Aslı astarı olmayan sözlerden
Riyakâr insanlardan.
Korkarım bu yüzden
Ne taşıya bilirim ne e atabilirim
Dilim lal olur sessiz çığlıklarımda…
Sen haykırışlarımı duy
Yürek dostum…

Anla beni yürek dostum!
Herkesin düşüncesi kendini bağlar
Ben de mangal gibi yürek var
Ben söylenenlere kulaklarımı tıkadım
Duymazdan gelirim yürek dostum…

Adı aşk olan bir şey yaşıyorum
Tek taraflı demeye dilim varmaz
Karşılıklı olduğunu ispatlamama da
Ömrüm yetmez…

Ben sadece bekliyor ve yaşıyorum
Aşkların en güzelini
Benim aşkım “ilahi” aşk
Anla bunu
Aldanma sende beşeri aşklara
Aç ellerini yönel ilahi aşka
Pişman olmazsın
Yürek dostum…


//Her kardeş dost olmayabilir, ama dost her zaman kardeştir.//
//Kuşlar gibi uçmayı, balıklar gibi yüzmeyi öğrendik. Ama basit bir sanatı unuttuk; kardeş olarak yaşamayı. M.L.King//

Mustafa KARAAHMETOĞLU
15.11.2013