Gel...
Şemsi
Mah’ı sahiplen
Deryaların devasa dalgalarına imren
Kainat kitabından aklına, vicdanına, kalbine seslenen ibrete güven
İnsanlığın ortak paydasıdır, hak ve adaletten yoksun sefiller her yerde yaşamaktadır, onlara kul, köle olmamaktır güven
İçinden geçen bir zaman vardır, her sahnesi seni hakikate davet etmek için çabalayandır, fark et artık nedir içini kemiren

Kapı...
Şiddetle vurulur
Beklenen yoktur, meraka sorulur
Üç beş insanın sesi, asabiyeti duyulur
Kapıyı açın icra memurlarıyız diye meydan okunur
Evin ahalisi korku ve telaşa karşı sesiz kalır fakat yine kapı şiddetle vurulur
Nihayet açın polis çağırırız diye tehdit korkuyu, telaşı artırır, anne, kardeş, çocuklar ne yapacaklarını şaşırır
Hemen telefondan asıl borçlu olan evlat aranır, aranan meşgule atar kalp atışı panik yaşatır, sonra kapı çaresiz açılır
Polis ve icra memurları kapıyı açan kadına kızgın bir şekilde bağırır, zaten şaşkın olan anne, torunlarına korkmasınlar diye sarılır
Hiç alışık olunmayan bu dram silinmez bir iz olarak yerini alır, fakat polis ve icra memurlarının davranışları hiç unutulmayacak kadar derin yaradır

Can...
Süre’time
Bakıp, hüküm verme
Siret’im nedir öğrenmeden kal etme
İçtiğim mey’lere bakarak bu acizi mürtet ilan etme
Üflediğim ney’in tınılarını işitince hemen kendinden geçme
Benimde senin gibi bir sahibim, yaratanım var, kendini hükümdar kılmak için vicdanına, aklına zarar verme
İnsan, insan içindir, insanlık için aklıselim olmak en güzel değerdir, ihlası ucuz pahalara pazarlamak için mizan nedir, sor, sual eyle

Mustafa Cilasun