Boşuna bekledi gönlüm yolunu
Artık hazan çöktü, gelmezsen gelme.
Bulmadan kurudu, gönlüm gülünü
Artık boran çıktı, bilmezsen bilme.

Düşmanlarımla hep birlikte oldun
Ben içten sızlarken dirlikte kaldın
Acı sözlerinle dertleri saldın
Sabahıma güneş olmazsan olma.

Gül dikenleriyle güzel donanmış
Aciz deli gönlüm hiçe yananmış
Sen gibiler yalan söze kananmış
Şafağıma ışık salmazsan salma.

Seni beklemekle fazla yoruldum
Dert birdi sayende bine karıldım
Sen sanıp yılana her gün sarıldım
Çöle dönmüş cana dolmazsan dolma.

Virane bahçemin ortada hali
En yakın dostumda söylüyor deli
Ölmeden olurum inşallah veli
Uzattığım gülü almazsan alma.

Dertlerime çare sendedir sende
Hainlik anandan aldığın gende
Bir deri bir kemik gördüğün tende
Şu dermanlarımı bulmazsan bulma.

Kalan ömrün kışı sensiz yaşanır
Umut tükense de gözler boşanır
Dursunî söylerken dili aşınır
Rahat yataklarda ölmezsen ölme.

Dursun Yeşil – 03/12/2007