Gönülden gönüllere köprülerin harcını
Sevgiyi katık edip karanlara ne mutlu!
Teklifsiz üstlenerek insanlığın borcunu
Yaralı yürekleri saranlara ne mutlu.

Denizleri kabartan rüzgârlara anbean
Vira bismillah ile dümen kırıp her zaman
Yaşam zembereğini içinde bir heyecan;
Çocuksu bir sevinçle kuranlara ne mutlu!

İç çekerek dağlara, çürüttüğü sineyle
Hiçliğini doyurup kırık dökük bir neyle
Karamsar havalarda kahkahayla, neşeyle
Umudun sularını yaranlara ne mutlu!

Hayatıyla öderken hayatın bedelini
Asla boş döndürmeyip gariplerin elini
Muhabbet meclisinde iki lâfın belini
Yâranlarla birlikte kıranlara ne mutlu!

Adıyla ve sanıyla koşturduğu lisanın
İçinde çalkandığı paha biçilmez canın
Üstünde gezindiği şu mübarek vatanın
Sahibini arayıp soranlara ne mutlu.

Yeryüzünde hak yolu, semasında gökyolu
Diyarında dörtnala destansı Anadolu
İster boş, ister dolu; isterse deli dolu
Yaşamanın hakkını verenlere ne mutlu.

Onca husa içinde husasını beleyip
Gahbagarlı kaderi sırtından silkeleyip
Ömür değirmeninde buğdayını eleyip
Alnı açık, toprağa varanlara ne mutlu!

29.03.2016
14.03.2017

Salih ERDEM