Tüm varlığımla!
Dönülmez bir yolun yamacındayım
Kırma dediler, dökme tüm sevilenleri
Yamacına al dünden geleni/günde biteni
Çok konuşanı/seni duymayanı, sevgisizi
Hatta pamuklar sar dediler...
Esvap üstü zamanlara gül goncası
Kanaviçe işle gönül kıyılarında/


Durun dedim!
Ben gurur sarmalında işlendim/
Sevgisiz soluklarımı yâr çalar
Benliğimi rüzgârgülleri…
Ayaz bir gecenin yorganını örterim
Kimsesizler mezarlığına…


Demiş miydim?
Annemin elleri soğan kokar
Çitilerken bir çamaşırın tenini
Ondadır yağmurun hükmü
Tarlanın bereketi/
Soğuğun sıcağı…


Dayak ondadır/
Kırılmışsa bir tabağın çömçesi
Şefkat yine onun kollarında
Kifayetsiz tümcelere kıyafet diker
Sevgisini katar/emeğini yırtar


Mesela!
Sevdam kifayetsiz
Şiirlerim tam açılan kapılar
Tümceler tarumar
Tümceler yarım/
Huyum kurusun
Elleriyle yüreğimi kanatanları
Bir daha komşu bilmem
Bir daha dost/
Silerim cidarlarımdan
Atarım kanatlarımdan


Bir daha mı son!
Dost bildiklerim…