Elinden şekeri alınmış bir çocuk gibi
ağlıyorum artık arkandan
gözyaşlarım seni bana getirmeyecek biliyorum..
Zaman...diyorlar,
Denedim unun da tesirine kalmadı inancım.
Beklemeyi öğretiyor da giden
dönmeyi biliyor zamansız öldüren.
Sen gittin ya,sessiz çığlıklarım kaldı ardında.
Nefesini duymayı geçtim de
iyi olduğuna inandıra bilsem kendimi.
Kırgınım aslında sana,biraz da öfkeli.
Haa birde Sezen dinliyorum bu aralar.
hani diyor ya :
"Ben sana küstüm aslında haberin yok
koyup gittiğin yerde kötülük çok
kime kızayım nazım senden başka kime geçer
benim sensiz kolum,bacağım ocağım yok"
Tam da böyle işte...

Şimdi gecenin kör vakti
kalemim yine senin için uykudan firar
ve yazmakta en zorlandığı kelimede sıra:
Özledim...
Büküyor bu kelime kalemimin belini.
ben seni çok özledim.
gel de diyemiyorum artık,zira yoruldum.
yatağıma uzanıp.
"keşke" delirten umutların tükenmesini izliyorum.
Gün ağarmadan ışıkları söndürme vakti

İyi geceler Sevdiğim..