Çakallar indiği zaman bir köye
Sobaların başında
Nineler masal anlatıyordu torunlarına
Onları avutmak için
Küçücük bir tenceredeki
Üç beş lokma yemeği
Beş on kişi kaşıklıyordu...

Çakallar indiği zaman bir köye
İdealist bir öğretmen
Bir köy okulunun sınıfında
İnsan olmanın
Erdemlerini anlatıyordu çocuklara...
’’Dağlardaki çakallar yeter bize
Şehirlerdeki insan kılığındaki çakallardan
Uzak durun diyorum’’size...

Çakallar indiği zaman bir köye
Köy odasında saz çalınıyordu
Yollar kardan kapalı diye
Baştakilere sövülüp sayılıyordu
Hükumet yanlıları
Müzmin muhaliflere alınıyordu...

Çakallar indiği zaman bir köye
Bazlama yapmak için
Yufka açıyordu başı yaşmaklı analar
Huzursuz oluyordu
Horozlar,tavuklar ve danalar...

Çakallar indiği zaman bir köye
Karsa,kışsa,kıyametse hele
İsyan ediyorsa insan
Buraya mı geldik gele gele
Gidelim çakalların inmediği bir köye
Diyorsa insanlar
Karşı durmak lazım
Saldırmasınlar ne insanlara, ne tavuklarla ineklere...