0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
760
Okunma
Hep duyardım yokluğu başkalarından.
Kış gibi çökünce baharıma ,
Kesince umut dallarımı da ...
İşte o an anladım,
Ve bir köşeye geçip sessizce ağladım.
Ne sırtını sıvazlayacak,bir el belirir mechulden.
Ne de göz yaşını dökecek,bir omuz vardır düşersen.
Yokluk belirmeye durunca ufukta,
Çağrelerde tükeniyor lügatta.
Kuş olupta uçuyor eşin dostun,
Yarasanın dahi uçamadığı karanlıkta.
Serseri kurşun gelir ,seni bulur ,
Eşin dostun tanımaz olur.
Çile ,gam, keder ...
Heder eder ulan adamı! heder!
Mustii Yaman
12/03/2017
