3
Yorum
4
Beğeni
4,2
Puan
786
Okunma
BİR GÜL BAHÇESİYDİ SEVDAN
Bir hercai menekşeye benzetirdim mahzun yüzünü,
En güzel hayâllerime, hep o yosun rengi gözlerinde dalardım.
Gülerken, beyaz kiraz çiçekleri açardı yüzünde,
Öpülürken, pembe elma baharları.
Ben, goncayı dudaklarında, gülü sinende kokladım
Ve sevginin sıcaklığını, o minik ellerinde duydum hep,
Bir gül bahçesiydi sevdan,
Pembe güller topladım...
Ünal Beşkese
5.0
80% (4)
1.0
20% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz