buruk şaraplar içiriyor mevsim
aşktan aldık hevamızı geçti hevesim
güz ayları kızıl saçlı kadın yalnızlığı
balıkçı ağlarına takılıyor ergin deniz kızları
kımıldıyor yakamozlar ayışığında
ağzında yasak meyvelerin har tadı
renkler soluyor bu akşam çiçekli kıyılarda
düşlerimiz miydi ağaran şafaklarda
poyraz vurdu çiçekli kıyıları
buruk şaraplar içiriyor mevsim

ormanların gümbürtüsünde ağaçlar kadar yalnızdık
vapurlara yol gösteren martılar
nereden aldınız kanatlarınıza
turkuaz denizlerin yalnızlığını

buruk şaraplar içiriyor mevsim
sessiz erdemlerimizi alıp yanımıza
uzaklaşıyoruz labirent yaşamlardan
çıkıyoruz yaşlı ırmaklardan bayım çıkıyoruz
eylül sanrılarında lanetli sulardan çıkıp
vuruyoruz sesimizi yitiklerin ırmağına
denize çiçeğe çivit göklere
özlemle hemhal yollara

buruk şaraplar içiriyor mevsim
filizkıran fırtınasına tutuldu dallarım
penceremde fesleğen yalnızlığı
kanatlandır kuşlarımı
solgun leylakları yakamdan al
çoğaldıkça konuşan yalnızlık

dönmek istiyorum denize
dönmek istiyorum annemin tuvallerdeki sessizliğine
safir taşlara sorulsun bir aşkın sadakati
barok hüzünler sardı dört yanı
içinde hiç susmayan bir aşkın senfonisi
dört mevsim konçertosu ah kayıp aşk...
hep hüznü çağrıştırıyor
çello viyola keman bas
buruk şaraplar içiriyor mevsim

Ömriye KARATAŞ
11.03.2017