Koymadın bir hatıra geçer ömrüm hep gamla
Aşk’ın ile tutuşup yanıp kül olan benim
Akar gözlerimden yaş akar hep damla damla
Ah çekdikçe adını anıp sel olan benim


Hatasız kul değilim elbet şaşar beşerim
Sevmenin sevilmenin özleminle yaşarım
Mutlu olmak dileğim aşk’ın ile çoşarım
O tatlı sözlerine kanıp del olan benim


Bir gün sona erecek hayat korkarım sensiz
Kader denen bu yazgı bilinmeyen koca giz
Hep sen ve ben olduk da bir olamadık ki biz
Gözünde değerim var sanıp el olan benim


Nasılsa bir gün biter bu esaret bu zulüm
Elbette herkes gibi bizi de bulur ölüm
Hayat dediğin ne ki yarın hesap var gülüm
Bu sevdanın zehrine banıp sal olan benim


İsmail akın..
Şiirime ses olan değerli arkadaşım Canan Ekinci hanıma çok teşekkürler.

Bu hayat daim değil,ağlasan da yok sonu,
Yaşa ve yaşat anı,kalmasın başkaca konu,
Kefene sarıyorlar, üstünde yoktur donu,
Tabutun yolcusu yok,meğer öleni benim....Değerli hocam Nurettin Gülbey..