Sana sarılıp koklamayı Sımsıcak yüreğinin atışını
Ellerimin arasından akıp giden o ipek saçlarının tellerini özledim.....

Ruhumun derinliğinde kaybolduğum o yeşil gözlerini
Beni sonsuzluğa sürükleyen bakışlarını
Sesindeki masumluğu varlığındaki coşkuyu
Olmadık zamanlarda Olmadık benzetmelerini
Hikayelerini dinlemeyi uyuz kelimesi ile başlayan
Ve insanın ruhunu okşayan
Hecelerinin kelime olmaya
Koşuşunu özledim........

Sabahın ilk ışığında
Belki yorgun bir akşamda
Zamansız aramalarını gıcık diye attığın mesajlarını özledim.......

Sokaklarda Seni solumayı seninle yürümeyi
Yağmur yağarken birbirimize sarılıp döktüğümüz gözyaşlarımızı özledim......

kaldırım taşına oturup yediğimiz pamuk şekerini
Yanımdayken bütün dertlerimi unutturan hallerini
Bir bakışınla içimde fırtınalar kopartan o yeşil gözlerini
Dokunduğunda ayaklarımı yerden kesen
Ama en çok
Ben senin sevgini özledim......

Şiirimi okuyan
Beni sana getiren yolları
Sorun değil mesafe diyen dillerini
Kışın sonu bahardır mis kokunu özledim..... YEŞİL GÖZLÜM.....