0
Yorum
1
Beğeni
4,0
Puan
634
Okunma
Takvimin yaprakları, üzerime geliyor
Kaybettiğim zamanlar, bir köşede gülüyor,
U dönüşü olmayan, bir yolun yolcusuyum,
Benim sandığım beden, zamana eğiliyor.
Sanırım ki tünelin, ucu göründü bana,
Bütün çabam gayretim, inmemektir tabana,
Nefes alan her canlı, bu yolun yolcusudur,
Bilen bilmeyen desin, rahmet olsun babana.
Zaman kendi seyrinde, hedefe odaklanmış,
Kim pişmanlık duymuşsa, tövbe edip aklanmış,
Son durağı bilemem, her an inebilirim,
Azarı duyan nefsim, köşe bucak saklanmış.
Her gün her an uyardım, beni hiç dinlemedi,
Bir gün olsun şu nefsim, iyilik dilemedi,
Şükür ki akıl denen, büyük bir nimetim var,
Aklım hala başımda, bilin ki o ölmedi.
4.0
100% (1)
