Ceyhan ırmağından çukur ovadan
Misis köprüsünden geçerde gelir
Aşkın bahçesine kurmuş çadırı
Ahu gözyaşını döker de gelir

Salındıkça endam içleri yakar
Aç gönlünü bana eyleme nazar
Kış mevsim ayları sönmeyen bir nâr
Dertleri dertlere kadar da gelir

Bahçıvan olayım bağın bahçene
Koruk üzüm olur sabır edene
Bir demet gül versem yârin eline
Meltem yeli olup eser de gelir

Mah yüzüne baktım otuz üç ben var
Örülmüş saçlarda ince belik var
Zemheri ayında gönlünde har var
Korlu ateşlerle dağlar da gelir

Çifte Han’a geldim hem de koşarak
Elması meşhurdur kırmızı yanak
Bağı bahçeleri güzel bir yaylak
Adana’da yanan buraya gelir

Günlümü kaptırdım işveli kıza
Yürekler dayanmaz yapılan naza
Geçti ömrüm artık girsem mezara
Bu Allah’ın emri yerine gelir

Çok verimli olur Amik ovası
İçimi sızlatır hicran yarası
Doğup büyüdüğüm Dörtyol orası
Elinde kalemle yazar da gelir

Baktım cemaline soldurmuş gülü
Bahar da açılan gonca sümbülü
Salkım saçak olmuş açar göğsünü
Bozulmuş bağları ağlar da gelir

Gönlüne uzattım aşkın kuşunu
Yudum yudum içtim gönül suyunu
Bilmez oldum şimdi eski huyunu
Poyraz yeli olup eser de gelir

Uzun yıllar oldu onu göreli
Gönül bağlamıştım ben çok ezeli
Poyraza dönüştü sevginin yeli
İçindeki zehri ökmeye gelir


01.06.2012 – Hasan TAŞDEMİR