Gözlerim deryada sevgiye hasret
Umutlar ham kaldı, kurudu dallar
Ruhumu hicranla örter esaret
Çıkmazlara çıktı, yürüdü yollar

Dağda ot sarardı, kurudu kökten
Rahmet tecellisi kesildi gökten
Ortalık kavrulup yanacak hepten
Buzlar buhar oldu, kesildi sular

Çıplak ayaklarla basarken yere
Hissetti yanmayı, batarken ter’e
Şaşırdı anane, ne yapsın töre
Sağ elim sol elle oynadı kumar

Kor düştü gönül’ün derinliğine
Har düştü sabahın serinliğine
Yar düştü fikrimin erinliğine
Dolaşmıyor neden, tıkandı damar

Saatler döndürür ömürden çarkı
Sonuca hükmetmez işlemin farkı
Madem ki bakidir kubbede şarkı
Ruhları boyasın, o hoş sedalar

Delilere döndü gülen çehreler
Harflere bölündü şuh kelimeler
Şahitlik yaptıkça “son”a cümleler
Boş laflarla dolar bütün sayfalar

Kısalmaz ve artmaz yazılan ömür
Kasılan gözleri nefretler bürür
Topal tilki gibi sekerek yürür
İnanıp aldanmaz, bilen vicdanlar

Doğruyu söylerken bilmeli özüm
Ok gibi gitmeli hedefe sözüm
Hedef tahtasında bulunan çözüm
Hüzün e dolanıp, vurmasın şamar..

Çekilir bilirim damardan kanım
Sorarlarsa işte ben de insanım
Her neyi arzular isterse canım
Önüme set çeker, yine insanlar

24/04/2008
Necati ŞİMŞEK
Ankara