Yolculuğa çıkmış bedenim
Karlı, yüce dağların başında yolculukta
Dalgalanan ak düşmüş saçlarıma,
Kar yağar
Kar yağması onları üzmez
Çünkü zaten beyazlar
Yolculuğa çıkmış cesedim
Uzak ülkelere, sıcak ülkelere
Konargöçer turnalar gibi
Nerede akşam orada sabah
Ne sonunu düşünür
Nede gelecekten bir şeyler bekler
Neden bilmem ama
Yolculuk dipsiz bir kuyuya
Çıkrıkta duran kova gibi
Yavaş yavaş inmekte gözümün önünde
Zaman sarışın güneş altında
Sırıl sıklam kar tanesi gibi erimekte
Kaplumbağanın ağır aksak yürümesi
Zaman gibidir yürümesini gör
Umursamazsın bile …
Yolculuğa çıkmış ruhum
Ölümün sessizliğinde
Zamanın ilerleyişine aldırmadan
Varını yoğunu ortaya koymuş
Harıl harıl çalışmakta
Engin denizlere yelken açmış
Kibrit kutusu gemisiyle
Ülkeler fethe hazırlanır zavallım
Bilse bir gün kafesten mavi boşluğa
Kanat çırpacağını aheste aheste
Süsler mi idi kafesini
Bilse bir gün ölüm
Kapıya dayanacağını
Hiç boş verir miydi hayata
Emanet bedenine en güzel itinayı
Küçük çocuğun saf duygularıyla sunar
Bilse bir gün
Karşılardı kapıda ölümü
Beyaz kefeniyle hafifçe titreyerek
12/05/2003 Muammer KARS