Hayat denen
Son çizgi de ihlâlde
Gönlüm desen
Meçhûl bir ihtilâlde
Duyan yok feryadını
Bu garip kulun
Son mektupta
Mührüyüm o pulun
Eller ve omuzlar üstünde
Taşınacak benim de naaşım
Yine önde olacak
O mağrur başım
Tek bir farkla
Konuşmak yok
Savunmak yok
Avunmak yok
Yok oğlu, yok
Var kızı, var
O gün son bestemi
Söyleyecek
Çakallar, kargalar
Bülbüller alay edecek
Amatör şairliğimle
Mavi boncuk dağıtacak
O vefâsız
Utanmadan ellere
Ve
İlân-ı aşk edecek
Yine kırmızı güllere
Toprakta bir hareket
Çekecek beni de bağrına
Vuracak kalın kafama
Kabirdeki o tahtalar
Heyhat
Geri dönüş yok dünyaya
Dudaklarımda bir kilit
Ayaklarımda yer çekimi
Titreyeceğim
Hangi melek gelirse başıma
Git diyeceğim
Ben günahkâr kulum
Ey yüce Allah’ım
Sen bir yarattın
Ben o gün
Bin öleceğim...

Oktay ZERRİN- BAFRA
23- 04- 2008-Saat:23.37