hiç kimse değil di ?


hatıralarda,
eskiyen gecelerde,
yüreğimdeki yaralarda,
uzaklaşılan günlerde,
sevdiğimdi,
temiz yüreklimdi,
o, hiç kimse değil di?


gördüğüm bir düştü,
beni anlamıştı,
okuduğum kitaplar gibi,
gecelerin aşkıydı,
kendini sevdirmişti,
yazlızlığımı örten bir güzellikti,
o, hiç kimse değil di?


sevgi bu kadar acımasız olamazdı,
aşk bu kadar sevmliyken,
onca güzel şeyler yaşanmışken,
umuda bu kadar açken,
yüreğim bu acıya dayanamazken,
o, hiç kimse değil di?


kimsenin bilmediği bir bekleyenimdi,
ağladığımda her göz yaşımı silenimdi,
acılarımı paylaşanımdı,
yüreğinde sevgi bolluğu vardı,
o, hiç kimse değil di?


her şey bende gizliydi,
yalnızlığım kadar yalnızdım,
onun istediği gibi olamadım,
başım ağrıdığı kadar ağırdım,
mutlu olup gülemedim,
hep hayal içinde yaşadım,
düşler ülkesindeydim,
çocuklar gibi bir masal dünyası yarattım,
severken gittim,
yollara düştüm,
şimdilerde çok uzaklardayım,
o, hiç kimse değildi?


arzusu vardı,
hep söylerdi,
bir gün bir mektup yazsan derdi,
postacı kapıyı çalsa koşup gelsem derdi,
istemeden,
uzun bir mektup oldu,
bu bir vedaydı,
yüreğini verirsen eğer bir gün dedim,
sakın söyleme sessizce git,
sevsem de,
bırakıp gitsem de,
mavili rüyalarımda,
hayallerimde,
kim bilir?
belki bir gün bir yerde,
ben ve sen,
o, hiç kimse değildi?